آخرین مطالب
 
  • نویسنده : admin , نوشته شده در: ۱۵ ارد۱۳۹۶
  • درباره آکوردئون

    تاریخچه آکاردئون

    آکاردئون یک ساز بدون قمیش در خانواده یکسان مانند شنگ و کائن است. شنگ و کائن هر دو قدیمی تر از آکاردئون هستند و این نوع از سازهای بدون رید و قمیش روی ساز آکاردئون در طراحی تاثیر گذاشتند که امروزه ما آنرا می شناسیم.
    برخی بر این باورند که فرم بنیادی آکاردئون در برلین در سال ۱۸۲۲ توسط کریستین فردریک لودویگ باشمن ابداع شده است، اگرچه اخیرا یک ساز که قدمتی قدیمی تر دارد هم کشف شده است.

    قدیمی ترین تاریخ آکاردئون در روسیه به صورت مبهم مستند شده است. اگرچه با توجه به محققین روسی، اولین نوع ساده شناخته شده آکوردئون در تولا، روسیه توسط تیموفی ورونتسوف در سال ۱۸۲۰ و ایوان سایزوف در ۱۸۳۰ ساخته شده است. در اواخر دهه ۱۸۴۰ این ساز بسیار همه گیر شده بود. دو کارخانه متعلق به دو استاد ۱۰ هزار ساز آکاردئون در سال تولید می کردند. در سال ۱۸۶۶ بالای پنجاه هزار آکاردئون سالانه توسط تولا و دهکده های همسایه تولید می شد و در ۱۸۷۴ تولید سالانه به بالای ۷۰۰ هزار رسیده بود. در سال ۱۸۶۰ ناوگورود ویاتکا و ساراتوف گاورنورتیس تولیدات مهم آکوردئون را داشتند. در سال ۱۸۸۰ لیست شامل اریول، ریازان، موسکو، تیور، ولوگدا، کوستروما، نیژنی ناوگورود، سیمبیرسک و دیگر نقاط شده بود و بسیاری از این مناطق انواع خاص آکاردئون خود را می ساختند.

    آکاردئون

    آکوردئون ها ( از لغت قرن نوزدهمی آلمانی آکوردیون از آکورد به معنای آکورد موسیقی یا مطابقت صداها می آید) از خانواده سازهای موسیقی جعبه شکل است که دمیدنی ولی بدون قمیش و از نوع به جریان افتادن هوا در ساز هستند و بطوره محاوره ای اسکوئیزباکس نیز نامیده می شوند. یک شخص که آکوردئون را می نوازد، آکوردئونیست نامیده می شود. کنسرتینا و بندونئون شبیه هم هستند. هارمونیوم و رید ارگی آمریکایی هم در یک خانواده هستند.

    ساز با فشرده سازی و آزادسازی دم وقتی کلیدها یا دکمه ها فشرده می شوند، کار می کند و موجب می شوند دریچه ها که پالت ها نامیده می شوند، باز شوند که در نتیجه به هوا اجازه به جریان افتادن در باریکه هایی از برنج یا فولاد که قمیش یا reed خوانده می شوند را می دهد که موجب ارتعاش برای تولید صدا در داخل بدنه می شود. اجرا کننده معمولا ملودی روی کلیدها یا دکمه ها را با دست راست بصورت دستی و با دست چپ دکمه های آکورد از پیش تعیین شده و هم نوازی ها و باس را می نوازند.

    آکاردئون به طور وسیعی در دنیا پخش شده است. در بعضی از کشورها (برای مثال برزیل، کلمبیا و مکزیک) بسیار پر طرفدار است. ( برای مثال سرتانجو و بی پاپ در برزیل) و در نواحی دیگر (مانند اروپا، آمریکای شمالی و بعضی از کشورهای آمریکای لاتین) بیشتر میل به محدود شدن در موسیقی فولک را دارد که اغلب در موسیقی فولک و قومی در اروپا، آمریکای شمالی و لاتین بکار می برد. بهرحال در اروپا و آمریکای شمالی بعضی از فعالان موسیقی پاپ و پرهوادار نیز از ساز آکوردئون استفاده می کنند. همچنین آکاردئون در زیدکو، موسیقی جز و هم در تکنوازی و اجراهای ارکستری در موسیقی کلاسیک بکار می رود.

    قدیمی ترین نام برای این گروه از سازها هارمونیکا است که از لغت هارمونیکوس یونانی به معنای هارمونیک و موسیقایی می آید. امروزه نسخه های بومی از نام آکوردئون بیشتر رایج هستند. این نام ها به نوعی از آکوردئون ساخته شده توسط کریل دیمیان که به صورت اتوماتیک آکوردها را در سمت باس می نواخت اشاره می کنند.

    ساختمان ساز آکاردئون

    آکاردئون ها تنظمیات و انواع مختلف دارند. کاری که به صورت فنی با یک آکوردئون ممکن است با آکاردئون دیگر می تواند غیر ممکن باشد :

    بعضی از آکاردئون ها مانند برسونوریک، زیر و بمی های متفاوت بر اساس جهت دمیده شدن هوا تولید می کنند.

    بقیه یونیسونوریک هستند و زیر و بمی های یکسان در همه جهت ها تولید می کنند.

    بعضی از یک برد دکمه کروماتیک برای دست راست استفاده می کنند.

    بقیه از برد دکمه دیاتونیک در نواختن آکاردئون برای دست راست استفاده می کنند.

    بعضی از یک کیبورد موسیقی به سبک پیانو برای طریقه نواختن آکاردئون برای دست راست استفاده می کنند.

    بعضی در دامنه های نتی متفاوت می نوازند.

    متخصصین و فنی ها ممکن است یک دامنه یکسان را متفاوت کوک کنند که در آخر نتیجه شخصی سازی صدای ساز را ایجاد می کند.

  • برچسب‌ها:, , , , , , ,
  • نظرات درباره این مطلب