کارل ارف کیست؟

ﺣﺪﻭﺩﺍ ” ﺑﯿﺴﺖ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪاز دالکروز ” ﮐﺎﺭﻝ ﺍﺭﻑ ” ﺁﻫﻨﮕﺴﺎﺯ، ﻣﺮﺑﯽﻭ ﻣﻮﺳﯿﻘﯿﺪﺍﻥ ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺿﻌﻒ ﺩﺭ ﺁﻣﻮﺯﺷﻬﺎﯼ ﺑﻨﯿﺎﺩﯾﻦ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ” ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻭ ﻭﺭﺯﺵ ” ﺭﺍﺑﻨﯿﺎﻧﮕﺬﺍﺭﯼ ﮐﻨﺪ . ﮐﺎﺭﻝ ﺍﺭﻑ ﺗﺎﮐﯿﺪ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺑﺮ ﺧﻼﻗﯿﺖ ﻭ ﺑﺪﺍﻫﻪ ﭘﺮﺩﺍﺯﯼ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻫﺪﻑ ﺍﻭﻟﯿﻪ ﻭ ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﯽ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺭﺍ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺧﻼﻗﯿﺖ ﻭ ﮐﺸﻒ ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﻟﻘﻮﻩ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﻣﯿﺪﺍﻧﺴﺖ . ﺍﺯ ﻭﯾﮋﮔﯿﻬﺎﯼ ﻣﻬﻢ ﺭﻭﺵ ﺍﺭﻑ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﮐﺎﺭﺑﺮﺩﻫﺎﯼ ﺩﺭﻣﺎﻧﯽ ﺁﻧﺮﺍ ﻧﺎﻡ ﺑﺮﺩ، ﺑﻌﻨﻮﺍﻥ ﻣﺜﺎﻝ : ﺗﺎﮐﯿﺪ ﺑﺮ ﺭﯾﺘﻢ ﻭ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯽ ﮔﻔﺘﺎﺭ، ﺗﺎﮐﯿﺪ ﺑﺮﺣﺮﮐﺎﺕ ﺑﺪﻧﯽ ﻭ ﻧﻮﺍﺧﺘﻦ ﺳﺎﺯ، ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺳﺮﻭﺩ ﻭ ﺁﻭﺍﺯ، ﮐﻪ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺍﯾﻦ ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎ ﺩﺭ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺸﮑﻞ ﺗﮑﻠﻢ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺤﺮﯾﮏ ﻭ ﺭﺷﺪ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻭ ﺯﺑﺎﻥ ﻭ ﺣﺮﮐﺎﺕ ﺑﺪﻧﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ . ﺍﺯ ﺍﯾﻨﺮﻭ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺷﻬﺎ ﺟﻨﺒﻪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺩﺭﻣﺎﻧﯽ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﻗﯿﻘﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﮐﺎﺭﻝ ﺍﺭﻑ ﻧﺎﻡ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ” ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻭ ﻭﺭﺯﺵ ” ﻧﺎﻣﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭ ﺭﻭﺵ ﺍﺭﻑ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺭﯾﺘﻢ ﺑﻪ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺍﺯ ﻟﻐﺎﺕ ﺁﺷﻨﺎ ﻭ ﻣﺎﻧﻮﺱ ﻣﺜﻞ ﺍﺳﺎﻣﯽ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ، ﮔﻠﻬﺎ، ﺍﺳﺎﻣﯽ ﺧﻮﺩ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ، ﺍﺷﯿﺎﺀ ﻭ ﺣﺘﯽ ﻟﻐﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﻓﺎﻗﺪ ﻣﻌﺎﻧﯽ ﺧﺎﺹ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺻﺪﺍﻫﺎﯼ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ، ﺍﺭﻑ ﻧﯿﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ : ﺩﺍﻟﮑﺮﻭﺯ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺍﺯ ﺩﻭ ﺻﺪﺍﯼ ‏(MI ﻭ SOL ‏) ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺩﻭﺭﻩ ﺗﻤﺮﯾﻨﺎﺕ ﯾﮑﻤﺎﻫﻪ ﯾﺎ ﺩﻭ ﻣﺎﻫﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺍﯾﻦ ﺻﺪﺍﻫﺎ، ﺑﻘﯿﻪ ﺻﺪﺍ ﻫﺎ ﺭﺍﺑﮑﺎﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ . La ﺑﻪ Sol ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻧﺘﻬﺎﯼ ‏( Re ﻭ Do ‏) ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﯽ ﭘﯿﻮﻧﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﺍﯾﻦ ﭘﻨﺞ ﺻﺪﺍ ﮔﺎﻡ “ﭘﻨﺘﺎﺗﻮﻧﯿﮏ ” ﯾﺎ ﭘﻨﺞ ﺻﺪﺍﯾﯽ ﺭﺍ ﺑﻮﺟﻮﺩ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ . ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻣﺮ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻣﻮﺳﯿﻘﯿﺎﺋﯽ ﮐﺎﺭﻝ ﺍﺭﻑ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺗﺌﻮﺭﯾﮏ ﮐﺎﻣﻠﺘﺮ ﺍﺯ ﺷﯿﻮﻩ ﻫﺎﯼ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﺎﺷﺪ . ﺍﻭ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺍﺯ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﻭ ﻣﻠﻮﺩﯾﻬﺎﯾﯽ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺁﻭﺍﺯﻫﺎ ﻭ ﺗﺮﺍﻧﻪﻫﺎ ﻣﺤﻠﯽ ﻭ ﺭﺍﯾﺞ ﻣﻠﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ، ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﮔﺮﺩﺵ ﻣﻠﻮﺩﯼ ﺩﺭ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﻠﯽ ﻭ ﻓﻮﻟﮑﻠﻮﺭ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﺭ ﮔﺎﻡ ﭘﻨﺞ ﺻﺪﺍﯾﯽ ‏(ﭘﻨﺘﺎﺗﻮﻧﯿﮏ ‏) ﺻﻮﺭﺕ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ . ﺗﻤﺮﯾﻨﺎﺕ ﻭ ﺁﻫﻨﮕﻬﺎﯼ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﮔﺎﻡ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺮﺩﺷﻬﺎﯼ ﻣﻠﻮﺩﯾﮏ ﺩﺭ ﮔﺎﻡ ﭘﻨﺞ ﻧﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪتر است. ﮐﺎﺭﻝ ﺍﺭﻑ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺗﺪﻭﯾﻦ ﺭﻭﺷﻬﺎﯼ ﺁﻣﻮﺯﺷﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺗﻼﺵ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﻧﻤﻮﺩ، ﺑﻠﮑﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺳﺎﺯﻫﺎﯼ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺍﺯ ﻫﯿﭻ ﮐﻮﺷﺸﯽ ﺩﺭﯾﻎ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﻭ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﯿﺰ ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪ . ﺍﻭ ﺑﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﮑﻞ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺳﺎﺯﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﺳﯿﺎﯼ ﺟﻨﻮﺏ ﺷﺮﻗﯽ ﺭﻭﺍﺝ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺳﺎﺯﻫﺎﯾﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﻫﺎ ﺑﻨﺎﻡﺳﺎﺯﻫﺎﯼ ” ﺍﺭﻑ ” ﻧﺎﻣﮕﺬﺍﺭﯼ شد.