گروه انگلیسی مَسیو اَتَک (Massive Attack)، از مهمترین و تأثیرگذارترین گروههای موسیقی دههی ۹۰ میلادی و از پیشگامان سبک تریپهاپ، پنج سال پس از آخرین آلبومش، Heligoland (2010)، با یک آلبومک جدید به نام Ritual Spirit (روح آیینی) به صحنهی موسیقی بازگشت. این آلبومک (EP، آلبوم کوتاه) که شامل چهار قطعه و زمان آن ۱۷ دقیقه است، در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۶ منتشر شد و در آن در هر قطعه یک خوانندهی مهمان از جمله تریکی (Tricky) این گروه بریستولی را همراهی کرده است.
یک هفته پیش از انتشار این آلبومک، گروه مسیو اتک یک اَپ اینتراکتیو به نام فانتوم (Fantom) برای آیفون منتشر کرد که با جمعآوری دادههای از محیط مجازی استفادهکننده همچون تصویرهای دوربین، زمان روز، جابجاییهای فرد و حتی ضربان قلب او آهنگها را ریمیکس میکند و بهصورت منحصر بهفردی تغییر میدهد و پخش میکند، بهطوری که هرکس با توجه به دادههای شخصیاش یک ریمیکس خاص خواهد شنید.
این آلبومک شامل چهار قطعه بدین شرح است: Dead Editor نام قطعهی اول است که در آن از سمپلی از قطعهیWatermelon Man از هربی هنکاک استفاده شده و روتس مانووا (Roots Manuva) رپر انگلیسیِ جاماییکاییالاصل بهعنوان خوانندهی مهمان در آن حضور دارد. در قطعهی دوم که همنام آلبوم است آزیکِل (Azekel)، خوانندهی انگلیسی ساکن لندن خوانندگی را برعهده دارد. قطعهی سوم با همراهی گروه هیپهاپ اسکاتلندی یانگ فادرز (Young Fathers)، Voodoo in My Blood نام دارد و نام قطعهی چهارم با حضور تریکی Take It There است. آخرین همکاری گروه مسیو اتک با تریکی به آلبوم Protection در سال ۱۹۹۴ بازمیگردد. همزمان ویدئوکلیپی نیز برای این قطعه با بازی جان هاوکس منتشر شده است.
این آلبومک توسط رابرت دل نایا (Robert Del Naja) معروف به تریدی (۳D) و همکار دیرینهاش در استودیو اوان دیکینسن (Euan Dickinson) تهیه و ساخته شده است و در آن عضو دیگر مسیو اتک یعنی گرنت مارشال (Grant Marshall) معروف به دَدی جی (Daddy G) حضور ندارد. او ساخت و تهیهی آلبومک که در فصل بهار منتشر خواهد شد را بر عهده خواهد داشت که بعدتر به آلبوم کامل آنها خواهد انجامید.
در این آلبومک مسیو اتک بیش از پیش به موسیقی هیپهاپ نزدیک شده و همهی همکاران مهمانش را موزیسینهای سیاه تشکیل میدهند. مسیو اتک بهطور کلی از ابتدا مفهوم جدیدی از گروه موسیقی ارائه داد که با کلیشهی گروه موسیقی برآمده از موسیقی راک متشکل از یک خواننده و چند نوازنده تفاوت دارد. در قطعههای مسیو اتک اعضای اصلی گروه در سایه هستند و خوانندههای مهمان در خط مقدم قرار دارند؛ شارا نلسن، هوراس اندی، تونی برایان، نِنه چری، تریکی، نیکولت، الیزابت فرِیزِر، سیند اوکانر و … . گروه شخصیتی مرموز و هزارچهره دارد که همواره در حال تغییر است. اما در عین حال همیشه در آن چیزهایی ثابت وجود دارد و دستهای تریدی و ددی جی از پشت پردهای فرمان را در دست دارد.
روح آیینی ادامهی آثار قبلی مسیو اتک است و تقریباً شامل تمام آن عناصری است که مسیو اتک را میسازد؛ ریتمهای داون تمپو و لَخت، ترکیبی استادانه از لوپ و سمپلینگ بههمراه نوازندگی، و حضور قوی خوانندگان مهمان. همه چیز به خوبی در کنار هم قرار گرفته و چیزی کم یا زیاد نیست. ما همچنان شاهد آن فضای مرموز، سرد و تاریک، و بدبین مسیو اتک نسبت به دنیای بیرون هستیم؛ با فضاهای استرسزا و بیتهای مضطربش، سنکوپهای مداوم و خطوط بیس دلهرهآورش و وکالهای هشداردهنده و گاه اهریمنیاش که در آیههای ویرانی آن خبری از گل و بستنی چوبی نیست.