میدی داده های مربوط به اجرای موسیقی را به صورت دیجیتال بین دستگاههای مرتبط و به شکل رشته های پیام میدی در یک خط منفرد میدی با سرعت ۲۵/۳۱ (بیت/ثانیه) مبادله می کند. این داده ها تنها در یک خط میدی منفرد و در یک جهت از یک منبع واحد به مقصد قابل انتقال است.برای مقدور ساختن تبادلهای دو طرفه، باید از خط داده میدی دوم بهره برد تا داده ها را مجدداً به دستگاه نخست پس فرستاد. پیامهای میدی، از گروههای ۸ بیتی لغات (موسوم به بایت) تشکیل شده اند که به صورت سری (Serial) منتقل می شوند تا مجموعه ای از دستورالعملها را به یک یا همه دستگاههای میدی درون سیستم برسانند. تنها ۲ گونه بایت داریم که توسط مشخصه های میدی تعریف شدهاند: «بایت وضعیت» و «بایت داده»
«بایت وضعیت» به عنوان عاملی برای شناسایی تعریف شده است تا به دستگاه دریافت کننده موقعیت تابع خاص میدی و کانال مورد نظر را اعلام کند. داده انتقالی توسط «بایت داده» و به صورت مقادیر عددی واقعی همراه با «بایت وضعیت» کُد می شود.
اگر چه یک بایت از ۸ بیت تشکیل شده است، مهمترین بیت MSB یا همان بیت باینری ای است که در منتهی الیه سمت چپ لغت قرار دارد و صرفاً برای شناسایی نوع بایت استفاده میشود. در «بایت وضعیت» این بیت MSB همواره عدد یک است در حالیکه در «بایت داده» همواره صفر است.
برای مثال، یک پیام۳ بایتی شروع Note-On (که برای مشخص کردن آغاز نُت میدی است) به صورت باینری ممکن است به یکی از صورتهای نمایش داده شده در زیر خوانده شود. لذا، یک پیام ۳ بایتی خروج به صورت (۱۰۰۱۰۱۰۰) (۰۱۰۰۰۰۰) (۰۱۰۱۱۰۰۱) دستورالعملهایی که صادر خواهد کرد عبارتند از: «انتقال پیام Note-Out روی کانال شماره ۵ میدی، با استفاده از نت کلید شماره ۶۴ در سرعت حمله» (سطح حجم نت ۸۹)