الفباي موسيقي و اصطلاحات مهم

موزيك (musique) : به معناي تعليمات روحي است.

نت ( munt) : الفباي مخصوص موسيقي كه مركب از هفت گام است.

موزيكال(musical) : به معني همراه و آميخته به موسيقي

گام (gamme) : عبارت است از هفت صورت متوالي كه به طور طبيعي درفواصل معين واقع شده باشد.

تن ( ton) : واحد فاصله صوتي بين دو نت متوالي را تن مي گويند.

مقام يا تناليته (tonalite): هر گاه يك قطعه موسيقي با نتهاي معيني اجرا شود گويند كه آهنگ داراي تناليته است.

مدولاسيون (modulation) : تغيير دادن مقام(گام) را مي گويند.

اكورد (accord) : مجموع چند صورت را كه تحت قاعده معيني تركيب شود را اكرد گويند.

نوا يا ملودي ( melodi) : مايه اصلي موسيقي است.

هوموفون (homophone) : ملودي يا نوايي است كه با ساز و آواز تنها اجرا شود.

پوليفون ( polyphone) : ملودي كه از چند ساز و آواز تشكيل شده باشد.

ضرب يا ريتم (rythme) : در موسيقي عبارت از توالي ضربات آهنگ است و براي موزون كردن نواي موسيقي به كار مي رود.

هارموني (harmonie) : دستورها و قواعد مدوني است كه بين اصوات مختلف در يك قطعه چند صدايي توافق و هماهنگي برقرار مي سازد.

آريا ( aria) : قسمت اصلي و ملوديك اپرا را آريا گويند.

اركستر فيلارمونيك: نام اركسترهايي كه وابسته به انجمن دوستداران موسيقي است.

اوورتور : بمعني در آمد است و در موسيقي كلاسيك اورتور يك قطعه موسيقي سازي است كه در مقدمه اپراي دسته جمعي اجرا مي شود.

الگرو (allegro) : قسمت هاي تند و سبك در موسيقي سنفونيك (الگرو) ناميده ميشود.

آرانژمان (arrangement) : در موسيقي چنانچه آهنگي را براي اركستر مشخصي نوشته باشند و به صورت ديگر تنظيم شده باشدآنرا آرانژمان گويند.

سونات( sonate) : فرمي از موسيقي را مي گويندكه توسط يك يا دو ساز اجرا شوند و شامل سه قسمت است.

سنفوني(symphonie) : فرمي است كه براي يك اركستر بزرگ تصنيف شده باشدو قواعد آن مانند سونات است .

اپرا ( opera) : نمايشي است كه با آواز و به همراهي اركستر اجرا مي شود.